Ja vs Ja

Jesteśmy tacy sami. Nie ma znaczenia, czy z prawej, czy z lewej. Nasze poglądy nie zależą ani od inteligencji, wrażliwości czy usposobienia, ale od tego, do której bańki wejdziemy. Potem z tej bańki nie da się już wyjść.

Przy sztucznej inteligencji, przy algorytmach, samo napotkanie informacji niepotwierdzającej naszego poglądu jest szokiem poznawczym. W dzisiejszym świecie uzyskiwanie informacji jest banalnie proste – wystarczy kilka kliknięć w komórkę – jednak my, szczególnie młodzi, już nie szukamy informacji. My tylko czekamy, aż same przyjdą. A te, które przyjdą, weryfikujemy kolejnymi nadsyłanymi przez algorytm.

No i jakim cudem istnieją ludzie, którzy nie myślą jak my? Przecież to takie proste…

A oni mają inny algorytm, inną prawdę, inny świat.

I teraz dochodzimy do pytania: czy w dobie, kiedy istnieją różne informacje dotyczące jednego zdarzenia, możemy powiedzieć, że coś jest prawdziwe? Oba zdania są świętością – dla innej grupy ludzi. Może dlatego nie możemy się dogadać, że żyjemy w dwóch różnych światach?

Przecież jeżeli mój algorytm wyświetlałby mi tylko informacje potwierdzające narrację np. Konfederacji, nie publikowałbym tutaj tego felietonu, tylko na prawicowych portalach. I nie dziwię się temu potencjalnemu Bartkowi. Przecież dla niego idiotyzmem byłoby wierzyć w te “lewackie brednie” – wszystkie informacje jakie widzi zaprzeczają takiemu światopoglądowi.

Nawet jakby pofatygował się on, aby wyszukać w internecie informacje na nurtujący go temat, to przecież nie zaufa słowom Gazety “Wybiórczej” czy “tęczowego” Newsweeka. I będzie on żył w takim świecie, uznawanym przez miliony za prawdziwy.

Ale i my jesteśmy w analogicznej sytuacji.

W czym nasza prawda jest lepsza od ich prawdy?

W tym, że jest ona prawdziwa?

To my tak mówimy.

Dla tamtego Bartka to jego prawda będzie prawdziwa.

I czym się one różnią?

B. Kowalczyk

Autor jest koordynatorem Młodzieżowego Komitetu Obrony Demokracji.